Waar West meets India

Een kleine aanvulling over India.

India is heel groot en ik zie enkel maar een klein stukje van Zuid India. Noorden, of Delhi, Calcutta of Mumbay, of helemaal naar de grens met Nepal in de Himalaya, dat zijn geheel verschillende gebieden.
Voor mijn laatste week in India heb ik ervoor gekozen om naar twee plaatsen te gaan die beduidend minder hectiek hebben zoals ik in mijn vorig verhaal heb beschreven.
Op dit moment zit ik aan een terras aan het strand, het café heeft Bob, naar Bob Marley en dat zegt eigenlijk al genoeg. Afgewisseld met Engelse muziek maak ik kennis met Indiase lounge muziek met een hoog psychedelisch gehalte, dat luid gedraaid wordt en de Indiase jongen die het biertje brengt helemaal los gaat met indrukwekkende moves.
Vanochtend ben ik vertrokken uit Pondycherrie, een stadje aan de oostkust dat lang onder Franse invloed heeft gestaan. Vroeger heeft er nog een harde en bloedige strijd plaats gevonden tussen de Fransen en Engelsen. Het stadje kent hede ten dage nog steeds een Franse invloed. In the French Quarter heten de straten nog rue en in het guesthouse waar ik verbleef (Villa Helene) serveerden ze croissants met fantastische capuchino, een ontbijt waar menig hotel in Frankrijk het tegen zou afleggen. Zeer opmerkelijk is dat de straten daar gewoon schoon zijn. Geen plastic of ander afval te zien, wonderlijk in dit land! De sfeer in Pondy is dan ook veel meer relaxed dan alle plaatsen waar ik hiervoor was.
Dat was ook waar ik aan toe begon te komen, iets meer rust rond mijn hoofd en meer ruimte voor ín mijn hoofd. Een tour met een gehuurde scooter in de omgeving van Pondy na de eerste dag deed eveneens goed. Rijdend door de zon door kleine dorpjes, prachtige stranden met de wind langs mijn hoofd gaf een vrij gevoel.
Ik ervaar meer ruimte, vrij, alleen, zonder me eenzaam te voelen. Wel bijzonder, eigenlijk heel alleen en toch niet eenzaam. Dat laatste natuurlijk door de verbondenheid die, hoe ver ook, sterk voelbaar is met mijn lief, de (klein)kids en mijn vrienden en vriendinnen.
Pondy is dus al lang geleden beïnvloed door het Frans westen. Het straalt in sommige straten nog steeds een deftig uiterlijk uit, statische huizen en het Franse chauvinisme is voelbaar. Overigens, dat bedenk ik me nu ook, is Goa, waar ik begonnen ben, eveneens al lang geleden door West Europa, Portugal, beïnvloedt.
Nog iets eerder dan de Fransen of Engelsen hier waren. Veel huizen en vooral kerken laten dat nog zien daar.
In het dorp waar ik nu ben, ongeveer 100 kilometer boven Pondy, genaamd mammalapuram, stamt de Westerse beïnvloeding van recenter. Net als in Goa is dit een dorp waar vroeger hippies en nu nog steeds veel backpackers landen om te relaxen. Dit heeft geleid tot een veel toleranter beleid mbt alcohol en enkele (dak)terrassen waar je goed Indiaas kan eten met een koel biertje en eigentijdse muziek.
Ontmoetingen tussen verschillende culturen brengt altijd iets nieuws, spannends.
Kinderen die geboren worden uit een donker en blank koppeltje zien er niet voor niets meestal zo mooi uit met een huidskleur die tropisch en toch net iets anders is.
De beste muziek komt eveneens voort uit ontmoeting en samensmelting van verschillende culturen en stromingen.
De sfeer hier in het dorp ademt eenzelfde samensmelting uit van Indiase historie, spiritualiteit, geur en spices, met backpackers en hun Westerse invloed. Het resultaat, zeker ook door de kleinschaligheid binnen een prachtige natuur en historische grotten vol met afbeeldingen uit steen, maakt dat ik me op de eerste avond heel goed voel hier.
Tot slot een kleine anekdote tijdens het eten vanavond in een restaurant. Naast me aan de tafel zit een Indiase familie met een jongetje van, ik schat, 4 jaar. Hij schreeuwt steeds harder naar zijn moeder die inmiddels begreep dat hij die frisdrank wilde. Op het moment dat zij die aan haar zoon wilt geven krijgt de vader in de gaten dat zijn zoon toch wel onbehoorlijk hard krijst en commandeert. Hij zegt iets tegen zijn vrouw en de moeder zet de frisdrank weer weg. Daarna spreekt ze tegen haar zoon die snel inbindt, pas dan geeft ze hem zijn gewenste drinken.
Tja, bepaalde stereotype gezinspatronen zijn in het Westen en in India wellicht nooit verschillend geweest.