De overgang naar Bali

Twee dagen geleden kwam het onvermijdelijke afscheid van Maril.
Na een lange reisdag in een auto met een chauffeur die een uur te laat was, nog nooit in een schakelwagen had gereden, amper Engels sprak en onderweg niet eens wist hoe die moest rijden kwamen we in het donker weer aan in Negombo. De kaart die ik hem op Google map liet zien op mijn I-pad om de weg te wijzen kon hij niet lezen en begrijpen, hij koos ervoor om na elke splitsing te bellen met iemand om de weg te vragen. Al met al een bijzondere rit van ongeveer 10 uur.
Daarna hadden we nog een laatste dag samen voor een strandwandeling en ff relaxen bij het zwembad van het guesthouse. Maril vloog om half elf 's avonds terug naar huis en ik twee uur later naar Bali en dus scheidde onze wegen zich.
Het afscheid nemen was raar en onwerkelijk. Na een nachtvlucht zonder slaap arriveerde ik in Denpassar op Bali en een taxi bracht me verder naar Ubud in het binnenland. Ik was weliswaar geland en aangekomen op Bali, maar zo voelde het niet.
Ik heb de rest van de dag en avond nodig gehad om bij het slapen gaan slechts een klein beetje het gevoel te hebben om enigszins geland te zijn.
De overgang voelt erg groot, is ook groot. Drie weken samen genieten en van elkaar genieten was zo fijn en plots weer alleen verscholen in het weldadige groen van het binnenland in Bali.
Kwa land is het zeker ook een overgang. Bali is zeer ingespeeld op toeristen en de standaarden van voorzieningen en faciliteiten zijn hier vele malen groter.
Tijdens een dag rondtoeren op de scooter door het landschap met rijstvelden, kleine riviertjes en langs vele tempels is de eenvoud en het armere deel verder weg van het toerisme zeker aanwezig. Overigens adembenemend mooi.
De grote overgang is echter vooral het weer alleen zijn. Het voelt alweer beter vandaag na de mooie tocht die ik heb gemaakt.
Deel drie van mijn reis is begonnen en de komende maand ligt alles nog open. Zowel open wat ik ga doen, waar ik heen ga en al helemaal wat het alleen reizen door Indonesië met mij gaat doen.
Mijn geest begint zich weer te openen voor mijn innerlijke proces en dat is goed. Ik verwacht dat als vanzelf mijn rouw de weg verder zal vinden hier.