Tegenstellingen

Over India zelf heb ik nog niet veel geschreven.
Voor degene die er geweest zijn niets nieuws en herkenbaar denk ik.
Druk, zoveel mensen, warm, vochtig, geluidsrijk, kleurrijk, nou ja zeg maar kabaal,geurrijk en vooral vol van tegenstellingen.
Gemiddelde straatbeeld is er een van overvolle kramen/ winkels met schreeuwende borden en reclames erboven, tuktuks, auto's, koeien, bussen, fietsers en voetgangers ertussen door, ieder het hards schreeuwend en claxonerend om er eerder langs te kunnen. Mieren lopen keurig achter elkaar aan, maar dit lijkt soms een land vol verdwaalde en psychotische mieren, waarvan meer dan de helft op wielen.
Ik heb ervaren dat het vinden van een parkeerplaats van een scooter me meer problemen opleverde dan ik ooit met mijn auto heb gehad.
Tijdens een gewone kuiering door de stad en de markt enkele dagen geleden heb ik, naar schatting, 20 keer per uur, dus 40 keer, geantwoord dat ik uit Nederland kom en Ruud heet. De keren dat ik het maar negeerde niet mee gerekend.
In een stad vertoeven in India vraagt veel van je, de prikkels die door alle verschillende zintuigen heenkomen ervaar ik als overweldigend.
See me, feel me, hear me and smell me, zoals een olifantenfamilie ook met elkaar communiceert. Echter die olifanten leven met een groep van pakweg 20 met elkaar en dat kun je hier In de stad niet zeggen.
Enkele tegenstellingen. Vanuit de trein zie ik boeren met Ossen op het land , terwijl ik op de achtergrond ook een modern windmolenpark zie liggen.
Mensen in devotie en biddend een tempel in de rij binnenlopen, maar op een bijna agressieve manier proberen voor te kruipen in de rij en mij gewoon opzij duwen.
In diezelfde tempel op een heilige heuvel overal waarschuwingen voor zakkenrollers, hoe die idiotie met devotie te rijmen?
Bedelaars met of zonder benen tussen rijke Indiase toeristen en natuurlijk de
brandende zon en regendouche die elkaar afwisselen.
Irritant aan je trekkende mensen die van alles willen, maar zeker ook echt heel vriendelijke en goedaardige mensen, die oprecht geïnteresseerd zijn.
Mysore is een stad die ik achteraf beter had kunnen overslaan, maar wel mensen die vol trots spreken over een stad waar hindoes, christenen en moslims in volledige vrede en harmonie met elkaar samenleven. Dat is mooi en daar kennen we andere voorbeelden van.
Na een dag stad in India is je terug kunnen trekken om even geen prikkels te krijgen weldadig. Het hoofd zit zo vol dat er tijd zonder prikkels nodig is om bij te komen. Ik heb in Mysore gemerkt dat er dan niet eens zoveel ruimte meer is voor andere gedachten, interne prikkels. Het vooruitzicht om in twee plaatsen nog te zijn in India die veel kleiner en rustiger zijn, is een welkom vooruitzicht.
En natuurlijk kennen we in ons eigen land ook voldoende tegenstellingen. Het bestaan van tegenstellingen is niet zo opzienbarend, integendeel dat zit vast aan het leven en aan mensen. Hier springt het er met wat meer spanning uit.
India stinkt, is smerig en mooi.
Ik absorbeer, observeer en geniet.


r